 Aangeboden: Met Kritisch Oog (1e druk 1967) door Paul de Wispelaere Prijs: T.e.a.b.MET KRITISCH OOG door Paul de Wispelaere E E R S T E D R U K 1967 Boek in goede conditie; 168 pagina's; Toen Narkissos geboren werd, sprak de ziener Teiresias als lotsbestemming over hem uit dat hij zeer oud zou worden, op voorwaarde dat hij nooit zichzelf zou kennen. Hij werd mooi en was zo vervuld van trots over zijn eingen onbewuste schoonheid dat hij volstrekt genoeg aan zichzelf had en de liefde van mannen en nimfen hooghartig afwees. Maar nadat de nimf Echo en Ameinios aldus door wanhoop gestorven waren, strafte Artemis hem: hij schonk hem het zelfbewustzijn. Van dat ogenblik af werd Narkissos door het spiegelbeel van zijn IK voortdurende gekweld, zodat de voorspelling van Teiresias zich voltrok. Hij stootte zich een dolk in de borst en uit de met zijn bloed doordrenkte aarde ontsprong de witte narcisbloem. De vader van Paul de Wispelaere was wagenmaker. zijn grootvader van moeders kant was een Nederlandse bloemist (uit Oudekerk aan de Amstel). Hij volgde het Grieks-Latijnse humaniora aan het Sint lodewijkscollege in Brugge. Paul de Wispelaere studeerde Germaanse filologie in Gent. Hij studeerde af in 1950. Hij promoveerde in 1974. In 1953 werd hij leraar Nederlands en Engels aan het Koninklijk Atheneum in Berchem. In 1956 trouwde hij (met Gerda, zij werkte in het onderwijs) en ging in Borgerhout wonen. Paul de Wispelaere was later leraar Nederlands aan de R.M.N.S. (Rijksmiddelbare Normaalschool) in Brugge. Paul de Wispelaere was van 1972 tot 1992 hoogleraar moderne Nederlandse letteren aan de Universiteit van Antwerpen. Paul de Wispelaere is romancier, essayist en criticus. Hij woonde nazijn scheiding in sint Andries Bruuge en Damme (Speystraat 16), en later in een boerderij in Moer beke-Maldegem. Paul de Wispelaere koos in zijn beginjaren voor de ideeën van de 'nieuwe roman' ('nouveau roman'). Hij was van deze stroming in het Nederlands taalgebied één van de theoretici. De tijdsruimte waarbinnen zijn eerste verhalen zich afspelen is beperkt. Verder is zijn werk meestal autobiografisch getint. Dit geeft hij zelf aan met het motto van 'Paul-Tegenpaul', een zin van Maurice Gilliams: 'Doorheen en in alles blijf ikzelf onderwerp van wat ik schrijf'. Hij ziet het schrijverschap als 'specifieke vorm van leven en zelfverwezenlijking'. Dit wordt het hoofdthema van al zijn werk, inclusief de essays en kritieken Zijn literaire kritieken schrijft hij op een zeer persoonlijke, creatieve manier. Paul de Wispelaere debuteerde in 1963 met 'Een eiland worden'. In 1963 werd De Wispelaere in 'De Periscoop' door P. van Aken van plagiaat beschuldigd, zowel m.b.t. 'Een eiland worden ' als ' Scherza ndo ma non tropo'. In het dagblad 'Het Laatste Nieuws' beantwoordt De Wispelaere dit. Hij stelt: 'Het is dus mogelijk dat vanuit een gelijkwaardige verhaalstoestand volstrekt gelijkwaardige en zelfs identieke observaties en zinnen volgen'. En hij toont dit aan met een fragment van Mulisch dat zeer veel lijkt op een enige maanden eerder door hemzelf gepubliceerd fragment. Overigens publiceren De Wispelaere en Van Aken later samen de bloemlezing 'Wereld in teksten'. De Wispelaere zegt hierover: 'Daar het een incident is geweest waarvan de betekenis voor de literatuur en ook voor mijn schrijverschap achteraf heel gering was, hebben we daar van weerskanten de spons over geveegd.' Paul de Wispelaere promoveerde op een onderzoek naar Dirk Coster en diens tijdschrift 'De Stem'. 'Paul-tegenpaul', dient gelezen te worden als: pool-tegenpool. De titel van 'En de liefste dingen nog verder' is ontleend aan een gedicht van Herman de Coninck: 'Alles is ver. En de liefste dingen nog verder. Maar door het verleden wordt het bij elkaar gehouden, als schapen door een herder.' Over zijn eigen plaats in de Nederlandse literatuur schreef hij: 'In Vlaanderen een halve Hollander, in Holland eentje uit Vlaanderen'. Over zijn thematiek zegt hijzelf: 'Als er één thema in mijn werk voortdurend aanwezig is, is het dat van de tijd. Van het besef van vergankelijkheid, van de dingen die verloren gaan'. Het autobiografisch aspect is in al het werk van Paul de Wispelaere sterk aanwezig en wordt steeds openlijker. |
| meer info |
0 reacties:
Een reactie posten